ย่ำค่ำของวันพฤหัสบดีที่ 13 ตุลาคม พุทธศักราช 2559 เมื่อดวงตะวันลาลับเส้นขอบฟ้าทั่วทั้งหล้าดั่งจันทร์ดับเดือนลับอับแสงฉาน พระพายพัดแผ่วหริ่งหรีดเรไรที่เคยร้องก้องกังวาน พลันเงียบงันนิ่งสงบดุจอาดูรเศร้าเคล้าอาลัย ถึงโมงยามในเวลา 18.45 นาที หลังจากสำนักพระราชวังมีประกาศเรื่องพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดล มหิตลาธิเบศรรามาธิบดี จักรีนฤบดินทร สยามินทราธิราช บรมนาถบพิตร สวรรคต ในวินาทีนั้นเสมือนดั่งสายฟ้าฟาดลงตรงกลางใจคนไทยทั่วทั้งผอง ทุกแห่งหน

พระราชพิธีพระบรมศพพระมหากษัตริย์ เป็นพระราชพิธีที่จัดตามโบราณราชประเพณีอย่างยิ่งใหญ่สมพระเกียรติยศแห่งพระเจ้าแผ่นดิน ขั้นตอนอันสลับซับซ้อนต่างๆ ในการจัดการพระบรมศพของพระมหากษัตริย์เมื่อสวรรคตเป็นเรื่องเฉพาะสำหรับเจ้าพนักงานที่เกี่ยวข้อง ซึ่งไม่ได้ปรากฏรายละเอียดที่ชัดเจนทุกรัชกาล แต่สันนิษฐานว่าขั้นตอนหลักของการจัดการพระบรมศพเมื่อต้นกรุงรัตนโกสินทร์นั้น น่าจะเป็นเช่นเดียวกันกับเมื่อครั้งกรุงศรีอยุธยา

ในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช รัชกาลที่ 9 ได้มีการจัดสร้างพระเมรุมาศ ทั้งหมด 4 ครั้งด้วยกัน โดยมิเคยมีใครคาดคิดว่าจะได้เรียนรู้สัจธรรมแห่งการพรากจากครั้งยิ่งใหญ่ในวันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2559 ซึ่งเป็นวันที่พระมหากษัตริย์ผู้ทรงเป็นดั่งเทพเทวาของทวยราษฎร์เสด็จคืนสู่สวรรคาลัย และในค่ำคืนนั้นเองแบบร่างพระเมรุมาศของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชก็ได้ถูกเขียนขึ้นจากปลายปากกาของ ก่อเกียรติ ทองผุด นายช่างศิลปกรรม กรมศิลปากร ร่วมกับธีรชาติ วีรยุทธานนท์ สถาปนิกชำนาญการ กรมศิลปการ โดยมีสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ทรงเป็นองค์วินิิจฉัย